Στάιν, Ερνέσιος

(Stein). Αυστριακός, ιστορικός, βυζαντινολόγος (1891 - 1945). Διατέλεσε διαδοχικά καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου, στο καθολικό πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον και στο πανεπιστήμιο του Λουβαίν. Ασχολήθηκε κυρίως με τη μελέτη της βυζαντινής ιστορίας, την οποία διαιρεί σε τρεις περιόδους, την πρωτοβυζαντινή (284 - 641), τη νεοβυζαντινή (641 - 1081) και τη μεταβυζαντινή (1081 - 1453). Ιδιαίτερα διακρίθηκε στη μελέτη της πρωτοβυζαντινής περιόδου. Έγραψε πολλά έργα της ειδικότητας του τα σπουδαιότερα από τα οποία τιτλοφορούνται: Ιστορία της Ραβέννας από τον 4o ως τον 8o αιώνα, (1914), Μελέτες πάνω στην ιστορία της Βυζαντινής αυτοκρατορίας (1920), Έρευνες σχετικέςμε τη διοικητική ιστορία της αυτοκρατορίας (1928), και Ιστορία της αυτοκρατορίας (1928).